HQ
HQ
Tales of Vesperia verscheen voor het eerst in 2008 op de Xbox 360, wist snel de harten te veroveren van fans en wordt gezien als de allerbeste in de reeks. Een jaar was het ook tijd voor PlayStation 3-spelers - alhoewel, in tegenstelling tot de originele aankondiging, deze alleen in Japan verscheen. En zo geschiedde dat één van de beste games uit de Tales of-reeks hier door een ietwat beperkte doelgroep is gespeeld. Nu tien jaar later wil Bandai Namco dit goed maken en heeft het de game geremastered voor pc, PlayStation 4, Xbox One en Nintendo Switch. Wat blijkt? Zelfs een opnieuw opgewarmde maaltijd kan uitstekend smaken.
De verstreken tijd daar genomen lijkt de titel helemaal niet verouderd op het eerste gezicht. Als we echter iets beter kijken dan zien we dat enkele elementen een stuk minder indruk zijn dan destijds. In vergelijking met het origineel is er eigenlijk vrij weinig toegevoegd. Gelukkig is de Definitive Edition voor veel spelers de eerste kennismaking met de wereld van Vesperia en zelfs na al die jaren is dit een wonderlijke en prachtige game. Heb je wel de Xbox 360-versie gespeeld, dan valt het verschil ongetwijfeld op en het toevoegen van twee nieuwe personages is een fijne verrassing. Deze maken de enorme game nog groter samen met nieuwe kerkers, uitdagingen en aanpassingsopties. Inderdaad, dit is een van die lange games die je vele, vele avonden bezighoudt. Dat betekent veel ijverig speurwerk door vele omgevingen en vele uren om je team te 'levelen', de game maakt het je namelijk niet makkelijk en biedt vaak een behoorlijk uitdaging.
Fijnproevers van het rpg-genre zullen blij zijn met de optie om te wisselen tussen Engelse en Japanse stemmen. Alhoewel het originele stemwerk onze voorkeur geniet zijn de Engelse stemmen van verrassend goede kwaliteit en zelfs beter dan in sommige latere Tales of-titels - als je Tales of Xillia hebt gespeeld weet je waar we het over hebben. De soundtrack van Tales of-componist Motoi Sakuraba valt ook geen slecht woord te zeggen. Zijn muziek wordt door fans gezien als één van de steunpilaren van de reeks en wederom worden we getrakteerd op pakkende melodieën die perfect bij iedere scène passen. Veel belangrijker: de soundtrack verveelt niet, zelfs na vele uren gespeeld te hebben.
Dit is een ad:
Tales of Vesperia weet visueel nog steeds indruk te maken en is goed opgedroogd. Het is minder gedetailleerd dan nieuwe titel met minder realistische 'models', alhoewel het enkele prachtige achtergronden en geanimeerde tussenfilmpjes bevat. Het voelt daardoor als een goede tijdloze animé. Tijdens ons avontuur krijg je te maken met enkele korte, maar volledig ingesproken dialogen. Deze zijn niet geanimeerd en minimalistisch weergegeven, maar dat voldoet en introduceert vaak zijverhalen of zorgt voor het nodige vermaak.
Het overhevelen van de titel is echter niet helemaal zonder problemen. Tijdens het verkennen van de spelwereld kom je zo nu en dan een 'glitch' tegen in de animatie als gevolg van het inladen van nieuwe vijanden, die constant rondom je personage verschijnen. Met deze 'textures' en eenvoudige graphics zou niet moeten gebeuren. De animaties hebben ook last van de nodige 'lag' als er veel vijanden tegelijkertijd op het scherm te vinden zijn en het duurt af en toe even om bepaalde omgevingen in te laden. Dat laatste is verrassend, aangezien Tales of Vesperia weinig echt uitgebreide steden of kerkers bevat; de meeste locaties hebben een simpele opzet die makkelijk is om te onthouden. Laten we hopen dat deze problemen nog met een update worden verholpen.
Het gevechtssysteem kan voor sommige spelers ook enigszins problematisch zijn. Tales of-veteranen zullen er geen probleem mee hebben, maar het uitvoeren van alle speciale aanvallen vereist dat je één knop gebruikt en de analoge stick in de juiste richting beweegt. Dit zorgt er vaak voor dat je blindelings mikt en hoopt het juiste doelwit te raken. Af en toe kunnen deze combo's per ongeluk afgaan doordat ze op de lichtste beweging van de stick reageren. Weliswaar is er een optie om deze aanvallen via een knop de gewenste richting op te sturen, maar dat is verre van een ideale oplossing. Dat is jammer, want afgezien hiervan zijn de gevechten dynamisch, interessant en bevredigend.
Dit is een ad:
In veel van de nieuwere Tales of-titels kregen we te maken met vrij oninteressante, weinig herkenbare hoofdpersonen. Tales of Vesperia's Yuri is echter een innemende held die je direct het avontuur in sleept. Dat geldt evenzo voor je teamgenoten, waar we eerst uitgebreid de kans voor krijgen om deze te leren kennen. Het duurt wel even voordat je het hele team door en door kent, maar de game slaagt er in om je met ieder teamlid een band te laten vormen - zelfs met diegenen die op het eerste gezicht minder interessant lijken.
Het verhaal weet je ook mee te slepen en vanaf het eerst moment wordt het tempo hierin opgevoerd. Tales fo Vesperia heeft alles in huis dat dit genre zo speciaal maakt. Terca Lumireis, de wereld waarin onze helden leven, is schitterend en rijkelijk gevuld met geheimen. Er is in ieder hoekje en gaat iets nieuws en eigenaardigs te vinden; Achievement-jagers en echte verzamelaars voelen zich hier ongetwijfeld direct thuis. Er zijn verschillende handboeken om vol te krijgen, inclusief dieren- en materiaalboeken. Er is ook een 'crafting'-systeem om je wapens nog dodelijker mee te maken. En na enkele uren krijg je ook te maken met een reeks interessante mini-games, die niet goedkoop aanvoelen en niet zouden misstaan in een Final Fantasy-game. Tales of Vesperia biedt ook genoeg leuks om te beleven. Zelfs als je bekend bent met de reeks, zoals wij, slaagt de game ieder moment interessant en vermakelijk te maken.
Als je een fan van de reeks bent en nog niet de kans hebt gehad om in Tales of Vesperia te duiken, dan is dit het perfecte moment. Het wordt gezien als de beste titel uit de reeks en dat is lastig om te ontkennen. De fantastische wereld wist ons op te slokken en te bombarderen met een overvloed aan content. Veel belangrijker: het verhaal wist ons emotioneel te raken. Het is een van die avonturen die je de buitenwereld doet vergeten; waarbij je samen met de personages lacht en huilt; en die je meteen na het afsluiten van het avontuur begint te missen. Gelukkig heeft de ontwikkelaar daarvoor New Game Plus toegevoegd, met de nodige veranderingen, en dat kunnen we van harte aanbevelen.
HQ
