Wanneer je iets vanuit dit artikel koopt, krijgt IGN Benelux mogelijk een deel van de inkomsten.
byRick Otten
Geplaatst op 9 januari 2019 16:00
De Tales of-reeks is niet wat het ooit was - zoveel maakt Tales of Vesperia wel duidelijk. Deze remake van één van de minst gespeelde - maar meest geliefde - Tales of-games is gek genoeg verfrissend, na de generieke teleurstellingen die vooral Xillia en Zestiria waren. Natuurlijk is de tien jaar oude Vesperia niet geheel van deze tijd, maar de modernere titels zouden er een hoop van kunnen leren.
Hier in Europa was Tales of Vesperia de afgelopen tien jaar een Xbox 360-exclusive. Japan heeft na de originele release echter nog een speciale editie van het spel gekregen voor de PS3. Deze versie bevatte extra content, waaronder een geheel nieuw personage in de vorm van Patty, wiens aanwezigheid en verhaal door het bestaande hoofdverhaal werd verweven. Ook is de wereld uitgebreid met meer end-game activiteiten en geheimen om te ontdekken: iets dat in het origineel ontbrak. Het ging hier dus zeker niet om een luie port, maar een flinke upgrade. Met de Definitive Edition is die upgrade nu voor het eerst te spelen in het Engels (of Japans!), en dat met volledig upscaled graphics.
Het is fijn om te zien dat juist Vesperia deze aandacht nu krijgt. Het is namelijk terecht favoriet onder fans. Eén van de redenen hiervoor is het verhaal. Er zit zowaar een duidelijke thematiek in, waarbij hoofdpersoon Yuri de wereld om zich heen wil beteren door de regels te breken en vijanden persoonlijk te straffen. Dit doet hij terwijl hij zich afzet tegen vriend en rivaal Flynn, die het systeem van binnenuit wil verbeteren, maar hierbij tegen corruptie van bovenop stuit. Dit leidt tot interessante vraagstukken, waarbij Yuri zich afvraagt of hij als held (of toch crimineel?) wel de wet in eigen handen mag nemen en Flynn of het wel zin heeft om binnen te lijntjes te blijven. Natuurlijk is dit niet bijster origineel, is de uitvoering incoherent, en raakt het regelmatig verzand in overcomplexe fantasy-onzin: het blijft immers een Tales of-game. Desalniettemin vertelt Vesperia een vlot, vermakelijk verhaal waar verder alleen Berseria aan kan tippen.
Wat zeker ook helpt, zijn de sympathieke, redelijke uitgewerkte personages. Iedereen heeft zijn eigen motivaties om Yuri te helpen. Soms gaan ze er zelfs tijdelijk alleen op uit. Uiteindelijk blijven het dezelfde stereotypen die we eerder hebben gezien in Japanse media. De interacties tussen de personages, waarin je oprecht voelt dat ze naar elkaar toe groeien, zijn echter dusdanig goed geschreven, dat het allemaal niet zoveel uitmaakt. Vooral de nieuwe Patty, de kleindochter(?) van terugkerend piratenlegende Aifread, steelt de show.
Naast het verhaal, zijn ook de gevechten een verademing. De meer recente delen hebben allerlei systemen toegevoegd om de combat vloeiender en flitsender te maken, of meer tactiek mee te geven. Tales of Vesperia doet het gewoon nog als vroeger, zoals ook Symphonia en Abyss dat deden, met alle gevolgen van dien. Dit betekent dat je goed na moet denken over positionering, strategieën voor je party members, en je uitrusting. Het is niet zo simpel als een auto-combo instellen per type vijand als in Berseria, of even snel naar je water-element wisselen bij een vuurvijand, zoals in Zestiria. Sterker nog: er staan een paar flinke sprongen in moeilijkheidsgraad op je te wachten in Vesperia - zelfs op normal.
De moeilijkheidsgraad is meteen het grootste probleem van het spel. Door de simpele, houterige combat, voelt afgaan niet altijd eerlijk. Zo zal je bij een één-tegen-veel gevecht vooral aan het rennen zijn. Als je ook maar één keer geraakt wordt start de vijand een combo die doorgaat tot je dood bent. En hoewel je wel degelijk wat invloed hebt over het gedrag van je bondgenoten, zullen ze zelden een vijandelijke AoE uit de weg gaan. Goed, je zou een punt kunnen maken dat het omzeilen van dit soort oneffenheden in het gevechtsontwerp deel van de strategie zijn - en praktisch is dat ook zo - maar het blijft wat goedkoop. Toch, als ik mocht kiezen tussen de houterige, bedachtzame combat van Vesperia of die de vloeiende maar hersenloze gevechten van nieuwe titels, is die keuze snel gemaakt.
Het oordeel
Het is opvallend hoe goed Tales of Vesperia vandaag de dag nog steek houdt, waar de nieuwere Tales of-games juist generiek en verouderd voelen. Natuurlijk is Tales of Vesperia niet zonder problemen, en zijn er gebieden waarbij het zijn leeftijd toont. Maar het degelijke verhaal, de sympathieke personages, strategische combat en de avontuurlijke reislust die het spel opwerkt, zijn tijdloos. Dit is hoe elke Tales of-game zou moeten zijn.
Wanneer je iets vanuit dit artikel koopt, krijgt IGN Benelux mogelijk een deel van de inkomsten.
Tales of Vesperia Definitive Edition Review
Geweldig
Tales of Vesperia laat zien wat Tales of ooit was, en weer zou moeten zijn.
byRick Otten
Gerelateerde artikelen
11uur, 29minuten Comments Best verkochte games van Amazon en bol. – Week 33
1week Comments Best verkochte games van Amazon en bol. – Week 32
When focusing on the main objectives, Tales of Vesperia is about 50½ Hours in length. If you're a gamer that strives to see all aspects of the game, you are likely to spend around 164 Hours to obtain 100% completion.
There is no alternate ending where the story changes, but you can change some of the dialogue before the battle/between forms(put the focus on different characters/parts of the story) by changing which character is the first in your party/the one you control.
If you are playing on easy or normal, you don't have to grind for experiences. However, if you are considering to play on hard or above, you will want to grind since bosses are no pushover. Vesperia does have a system where you learn skills from weapon.
Anyway TC, Vesperia and it's combat has more variety, flexibility and freedom than Berseria and it's offerings. In Vesperia, combos are much less automated than in Berseria, and can range from being simplistic to requiring skillful inputs, timing and planning. Berseria doesn't even have free jumping.
This game is exceptionally short, at about an hour for a playthrough, but it spends that hour well. You're given enough time to get to know the cast, explore the city, and leave once the city's secrets have been laid bare and the remaining answers lie beyond in a later volume.
Gattuso. I had to change the difficulty to easy for that fight after being stomped 20 times. Out of all of the bosses I've fought (which would be story bosses + Gigantos) I also still think that Gattuso was the hardest for me. Never lost to it, but I did run out of Life Bottles and ended the fight with Estelle dead.
11. Tales of Vesperia Titles. Titles can be considered as special rewards for characters, which have no practical use (except from some Titles which can change the look of characters, but there's no concrete use in battle).
Better graphics, better combat, better story. That's tough. Arise had better graphics and the gameplay was a welcome improvement after Tales of Berseria's garbage Soul Gauge system. But Vesperia had a much better story and cast to me.
Labyrinth of Memories is by far the best place to level up. Trust me, head over there once and you'll never want to level anywhere else. I don't want to spoil it, but let's just say it's really fun to level there...
Tales of Graces f boasts the best combat in the series, with enhanced gameplay and a compelling storyline. Tales of Berseria offers a darker narrative with standout character development and emotional storytelling. Tales of Symphonia remains a fan favorite, known for its excellent combat system and timeless visuals.
Grade is cumulative and carries over with subsequent playthroughs. If you get 4000 grade in your first playthrough, then you can use that amount in the grade shop for new game+. If you get another 4000 grade in your new game+, then your next new game + would allow you to spend 8000 grade.
Trophy Breakdown (Online): 0. Approximate amount of time to : 150+ Hours (Having knowledge from playing the Xbox360 version reduces the time) Minimum number of playthroughs needed: 2 and a third.
Classic isn't too challenging, you should be able to complete it in 7 - 9 hours. Legendary is a different story; missions can take over an hour to complete. You can expect the campaign to take you up to 10 - 12 hours on Legendary difficulty, and that's if you are equipped and experienced enough to handle it.
Over Limit can be activated once there's at least 1 bar filled. To activate, the player hits the control pad. The different directions dictate how much of the Over Limit gauge you use. Right uses one, Down uses two, Left uses three, and Up uses four.
Hobby: Gunsmithing, Embroidery, Parkour, Kitesurfing, Rock climbing, Sand art, Beekeeping
Introduction: My name is Roderick King, I am a cute, splendid, excited, perfect, gentle, funny, vivacious person who loves writing and wants to share my knowledge and understanding with you.
We notice you're using an ad blocker
Without advertising income, we can't keep making this site awesome for you.